Το πάθος έρχεται από μόνο του, μια συναισθηματική κατάσταση που θυμίζει έντονα την παιδική ηλικία της αθωότητας , της εμπιστοσύνης και της εγκατάλειψης. Τότε που η ικανοποίηση, η έκπληξη όσο και η μαγεία ήταν πρωτοβουλία των γονιών .
Αυτοί είχαν την ευθύνη να μας ευχαριστήσουν, η προσφορά τους ήταν πάντα δεδομένη κι εμείς απολαμβάναμε άφοβα μια αγάπη που δεν ζητούσε επιστροφές, δοκιμάζαμε τις εμπειρίες της ζωής κάτω από το άγρυπνο μάτι μιας ισχυρής προστασίας.
Η βεβαιότητα ότι οι γονείς θα μας προφυλάξουν από τα λάθη μας, ότι θα είναι παρόντες με χαρά, μας ώθησε στην τόλμη και τη δύναμη, μας βοήθησε να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας .
Είναι παράδοξο το πάθος, μια…. εκούσια παράδοση στο παιδικό παραμύθι, καταφέρνει να αποδομήσει κάθε λογική αναστολή, να καταργήσει κάθε ψύχραιμη στρατηγική , πεποιθήσεις που αναπτύξαμε για να αποφύγουμε τον πόνο από το ερωτικό κάλεσμα. Αντίθετα, το πάθος το βιώνουμε άφοβα, χωρίς καμιά αίσθηση του κινδύνου, δεν σκεφτόμαστε αν θα έχει ή όχι το τέλος του καλού παιδικού παραμυθιού.
Αθωότητα, εγκατάλειψη και απίστευτη ενέργεια λοιπόν περιέχει η αίσθηση του πάθους στην ενήλικη αγάπη, συστατικά που μας οδηγούν να περάσουμε τα όρια της λογικής, να τολμήσουμε καινούρια πράγματα , όπως τότε που ήμασταν παιδιά.
Στη διάσταση του πάθους θα καταρρεύσει κάθε δυσπιστία, θα γεννηθεί η πλήρης και…ανεξήγητη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του άλλου, θα εγκαταλειφθεί το « εγώ» και οι αποχρώσεις του φόβου. Με αυτή την έννοια το πάθος δεν είναι ψευδαίσθηση, είναι μια τολμηρή και νέα εμπειρία,. Μαθαίνουμε να διακινδυνεύουμε, χωρίς το φόβο της απόρριψης ή της απώλειας, που μας κάνει συγκρατημένους και προσεκτικούς. Μόνο που τώρα, στην ενήλικη αγάπη, όχι μόνο δεν υπάρχει το γονεϊκό προστατευτικό δίχτυ για τις κακοτοπιές αλλά , επιπλέον, απαιτούνται επιστροφές και αποδείξεις της αγάπης μας. Κι αυτό χρειάζεται ευθύνη, απόφαση, συνειδητοποιημένες συμπεριφορές και…πολλή σοφία
Η σοφία της αγάπης: δεν έτυχε, πέτυχε!
Κανείς σωστός γονιός δεν ζήτησε από τα παιδιά του ανταλλάγματα της αγάπης του: αφοσίωση, δέσμευση , γενναιοδωρία, πίστη και σταθερότητα. Αυτά τα ανταλλάγματα θα τα αναζητήσει ο ερωτικός σύντροφος, στο πέρασμα από το πάθος στη σχέση. Είναι το σημείο καμπής, εκεί που οι περισσότεροι ερωτικοί στρόβιλοι διαλύονται ως σύννεφο, όταν αρχίσει η δυσφορία ποιός δίνει και ποιός παίρνει μόνο, ενδιαφέρον, σοβαρότητα και συνέπεια.
Το άγγιγμα του πάθους θα είναι φευγαλέο, αν δεν εγκαταλειφθούμε στις αστείρευτες δυνάμεις της ωριμότητας και αν δεν υπάρξει προσπάθεια κι από τους δυο ερωτευμένους να προχωρήσουν σε σχέση αγάπης.
( Δημοσιευμένο στο www.typologos.gr)
selftherapy.gr
Σας άρεσε το άρθρο? Μοιραστείτε το!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου